A
Anonymous
Guest
ΕΤΟΣ: 2000
ΤΟΠΟΣ: ΕΛΛΑΔΑ
Ηταν το πέρασμα σε μια νέα εποχή αφήνοντας πίσω της τα ρεκόρ που έσπασε το μεγάλο τότε Playstation. Η γενιά του, η 5η γενιά κονσολών για βιντεοπαιχνίδια (που απαρτίζονταν επίσης από τα Saturn, N64, Atari Jaguar, 3DO), βρισκόταν πλέον στην δύση της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα χανόταν για πάντα όπως αποδείχθηκε άλλωστε και εν έτει 2014, που οι περισσότεροι έχουμε ένα ή όλα αυτά τα μηχανήματα να κοσμούν το γραφείο μας ή να γεμίζουν κάποια κούτα στο πατάρι μας, τοποθετημένα με φροντίδα και προσοχή.
Ήταν η εποχή που το videogaming έκανε το μεγάλο άλμα και καλωσόρισε στην χώρα μας το "διαστημικό" Playstation 2. Το πέρασμα απο τα 64bits στα 128 και από την 5η γενιά στην 6η, έμοιαζε σαν σενάριο απο ταινία φαντασίας και όλοι περιμέναμε πως και πως να γίνει η τεχνολογία αυτή προσιτή για τον οβολό μας. Η προσπάθεια άλλωστε στην εξέλιξη των 128bits μηχανημάτων, έγινε το 1999 όπου η Sega κατέπληξε τους πάντες με το πανίσχυρο Dreamcast. Μια κονσόλα που έθετε νέα δεδομένα στην "όγδοη τέχνη" που ακούει στο όνομα Video Games. Όμως το όνειρο της εταιρείας να καταστήσει ως σταθερή αξία ένα τέτοιο μηχάνημα, χάθηκε μέσα σε μικρό βάθος χρόνου, λόγω του κακού μάρκετινγκ. Μην ξεχνάμε ότι το κακό μάρκετινγκ είναι "χειροβομβίδα" στα χέρια κάποιου που προσπαθεί να καινοτομίσει. Έτσι, το 2000, έγινε το μεγάλο "μπαμ" με το λανσάρισμα του Playstation 2 απο την Sony, η οποία κατόρθωσε τελικά να του "χαρίσει" μια θέση στο Guinness World Of Records, ως την κονσόλα με τις περισσότερες πωλήσεις στον πλανήτη μας (ίσως και έξω απο αυτόν). Οι υπόλοιποι "συμμαθητές" και "εχθροί" του στην γενιά αυτή, ήταν το όμορφο και ισχυρό Nintendo Gamecube και έναν χρόνο αργότερα το μέγα και τρανό XBOX απο την Microsoft.
Το 2001, μόλις πρωτοβγήκε το ΧΒΟΧ, τα τεχνικά του χαρακτηριστικά έμοιαζαν να ανήκουν σε κάποια άλλη εποχή! Η Microsoft, βλέποντας και καταγράφοντας τα συν και τα πλην των μηχανημάτων της Sony και της Nintendo, αποφάσισε να λανσάρει στην αγορά ένα "πακέτο" που θα έφερνε επανάσταση. Όπως και έγινε. Το ογκώδες Microsoft XBOX, ήταν στον τεχνικό τομέα η Barcelona των κονσολών της εποχής. Και πως να μην ήταν άλλωστε όταν ανοίγοντάς το, έβλεπε κάποιος μέσα μια "καρδιά" Intel Pentium III να χτυπάει στα 733MHz, όταν οι υπόλοιπες κονσόλες με το ζόρι έφταναν τα 400? Πως να μην μείνει κάποιος έκθαμβος βλέποντας "κοινά" παιχνίδια στις 3 εκδόσεις (και αναφέρομαι στα games που πρόσεξαν οι προγραμματιστές και δεν έκαναν απλώς ένα "τεμπέλικο" port) με το ΧΒΟΧ να υπερτερεί τόσο στα γραφικά, στα lighting effects και γενικά στο πλήθος των πολυγώνων που χρησιμοποιούνταν? Η NVidia είχε κάνει το θαύμα της. Προίκισε το ΧΒΟΧ με την NV2A κάρτα της, που πάταγε "γκάζι" στα 233ΜΗz και έφτανε τον αριθμό πολυγώνων σε ιλιγγιώδη επίπεδα. Οι διαφορές έγιναν πιο ορατές όταν ανακοινώθηκαν παιχνίδια αποκλειστικά για το μαύρο (αρχικά) "τέρας" της Microsoft (βλέπε Halo, Panzer Dragoon Orta, Far Cry Instincts, Stranger's Wrath κλπ). Ο μόνος που δεν θα μπορούσε να δει τις διαφορές, σίγουρα θα είχε 15 βαθμούς μυωπία! Άλλωστε οι developers εκτός απο την τεχνολογία αιχμής που τους παρείχε, είχαν και 64Mb στα χέρια τους (DDR @ 200MHz) για να κάνουν "παπάδες" με αυτό το μηχάνημα (βλέπε Fable).
Το "θηριώδες" ΧΒΟΧ:
Το ΧΒΟΧ λανσαρίστηκε με εξίσου ογκώδη (και άβολα) joypads (έκδοση F για fat) που έμοιαζαν με μαύρα κρουασάν. Μέχρι που έγιναν τα ανάλογα παράπονα απο χρήστες καθώς δεν είναι όλοι Γκρισίνο ή Μπαντ Σπένσερ και αντικαταστήθηκαν απο μια πιο "αδυνατισμένη" version, τα S (για slim) αφού πρώτα τα "πλάκωσε" η Microsoft στο γυμναστήριο και στην δίαιτα!
XBOX JOYPADS: Αριστερά το FAT και δεξιά το SLIM:
Πέρα από τον τεχνικό του τομέα όμως, η καινοτομία ήρθε με τον εσωτερικό 8Gb (ή 10Gb) δίσκο που περιελάμβανε. Τέρμα τα memory cards και τα επιπλέον έξοδα για δίσκο. Με το ΧΒΟΧ μπορούσε κάποιος να βάλει άπειρα saves, mp3 ή ακόμα και ένα φουλ game μέσα στον δίσκο. Ήταν αυτό που χρειαζόταν το console gaming βασικά! Έχοντας ΧΒΟΧ ξέχναγες το σβήσε-γράψε των blocks που είχαν τα MC των PS2 και GCN και απλώς πατούσες άφοβα το save. Μπορούσες επίσης να παίξεις games έχοντας την δική σου μουσική μέσα (π.χ. στο True Crime: Streets of L.A. ή στο Project Gotham Racing). Μόλις άνοιγες την κονσόλα, σε υποδέχονταν "κεραυνοί" και ένα animated περιβάλλον (το OS του βασιζόταν στα Windows NT).
Πέντε χρόνια σχεδόν μετά από την παγκόσμια πρώτη του και μετά από μια πορεία καλή (αν αναλογιστεί κάποιος τους αμέτρητους τίτλους και το "τσιμεντένιο" μάρκετινγκ της Sony), η Microsoft έβγαλε ανακοίνωση ότι σταματάει την παραγωγή του ΧΒΟΧ (καθώς ασχολιόταν ήδη με τον διάδοχό του) . Ήταν μια κίνηση που ξάφνιασε, απο τη στιγμή που η Sony συνέχιζε να λανσάρει το PS2 και μάλιστα με επιτυχία. Έτσι, η "αυτοκρατορία" του "γκρεμίστηκε" κάπως άτσαλα, άδοξα και άδικα μαζί. Είχα πραγματικά εκπλαγεί όταν άκουσα τις σχετικές ανακοινώσεις, όμως παρόλα αυτά δεν "έδιωξα" ποτέ το μαύρο "τερατάκι" και ακόμα παίζω games σ' αυτό που μου θυμίζουν τις στιγμές που έβλεπα το Halo (και όχι μόνο) και πάθαινα εξάρθρωση της κάτω γνάθου μου...από τα γραφικά που κατάφερνε.
Να 'σαι καλά ΧΒΟΧακι μου για όλα όσα μου χάρισες όλα αυτά τα χρόνια σαν gamer!!!!
Και τέλος, μερικά games "σταθμός" του μηχανήματος:
FABLE: Αποκλειστικό στο ΧΒΟΧ. προς...ζήλια των κατόχων PS2 και Gamecube...
PANZER DRAGOON ORTA: Μια πραγματική πανδαισία γραφικών και δράσης...
HALO: Το υπέρτατο για την εποχή FPS game...
FAR CRY INSTINCTS: Φάτε...μάτια ψάρια!!!
Πανος
ΤΟΠΟΣ: ΕΛΛΑΔΑ
Ηταν το πέρασμα σε μια νέα εποχή αφήνοντας πίσω της τα ρεκόρ που έσπασε το μεγάλο τότε Playstation. Η γενιά του, η 5η γενιά κονσολών για βιντεοπαιχνίδια (που απαρτίζονταν επίσης από τα Saturn, N64, Atari Jaguar, 3DO), βρισκόταν πλέον στην δύση της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα χανόταν για πάντα όπως αποδείχθηκε άλλωστε και εν έτει 2014, που οι περισσότεροι έχουμε ένα ή όλα αυτά τα μηχανήματα να κοσμούν το γραφείο μας ή να γεμίζουν κάποια κούτα στο πατάρι μας, τοποθετημένα με φροντίδα και προσοχή.
Ήταν η εποχή που το videogaming έκανε το μεγάλο άλμα και καλωσόρισε στην χώρα μας το "διαστημικό" Playstation 2. Το πέρασμα απο τα 64bits στα 128 και από την 5η γενιά στην 6η, έμοιαζε σαν σενάριο απο ταινία φαντασίας και όλοι περιμέναμε πως και πως να γίνει η τεχνολογία αυτή προσιτή για τον οβολό μας. Η προσπάθεια άλλωστε στην εξέλιξη των 128bits μηχανημάτων, έγινε το 1999 όπου η Sega κατέπληξε τους πάντες με το πανίσχυρο Dreamcast. Μια κονσόλα που έθετε νέα δεδομένα στην "όγδοη τέχνη" που ακούει στο όνομα Video Games. Όμως το όνειρο της εταιρείας να καταστήσει ως σταθερή αξία ένα τέτοιο μηχάνημα, χάθηκε μέσα σε μικρό βάθος χρόνου, λόγω του κακού μάρκετινγκ. Μην ξεχνάμε ότι το κακό μάρκετινγκ είναι "χειροβομβίδα" στα χέρια κάποιου που προσπαθεί να καινοτομίσει. Έτσι, το 2000, έγινε το μεγάλο "μπαμ" με το λανσάρισμα του Playstation 2 απο την Sony, η οποία κατόρθωσε τελικά να του "χαρίσει" μια θέση στο Guinness World Of Records, ως την κονσόλα με τις περισσότερες πωλήσεις στον πλανήτη μας (ίσως και έξω απο αυτόν). Οι υπόλοιποι "συμμαθητές" και "εχθροί" του στην γενιά αυτή, ήταν το όμορφο και ισχυρό Nintendo Gamecube και έναν χρόνο αργότερα το μέγα και τρανό XBOX απο την Microsoft.
Το 2001, μόλις πρωτοβγήκε το ΧΒΟΧ, τα τεχνικά του χαρακτηριστικά έμοιαζαν να ανήκουν σε κάποια άλλη εποχή! Η Microsoft, βλέποντας και καταγράφοντας τα συν και τα πλην των μηχανημάτων της Sony και της Nintendo, αποφάσισε να λανσάρει στην αγορά ένα "πακέτο" που θα έφερνε επανάσταση. Όπως και έγινε. Το ογκώδες Microsoft XBOX, ήταν στον τεχνικό τομέα η Barcelona των κονσολών της εποχής. Και πως να μην ήταν άλλωστε όταν ανοίγοντάς το, έβλεπε κάποιος μέσα μια "καρδιά" Intel Pentium III να χτυπάει στα 733MHz, όταν οι υπόλοιπες κονσόλες με το ζόρι έφταναν τα 400? Πως να μην μείνει κάποιος έκθαμβος βλέποντας "κοινά" παιχνίδια στις 3 εκδόσεις (και αναφέρομαι στα games που πρόσεξαν οι προγραμματιστές και δεν έκαναν απλώς ένα "τεμπέλικο" port) με το ΧΒΟΧ να υπερτερεί τόσο στα γραφικά, στα lighting effects και γενικά στο πλήθος των πολυγώνων που χρησιμοποιούνταν? Η NVidia είχε κάνει το θαύμα της. Προίκισε το ΧΒΟΧ με την NV2A κάρτα της, που πάταγε "γκάζι" στα 233ΜΗz και έφτανε τον αριθμό πολυγώνων σε ιλιγγιώδη επίπεδα. Οι διαφορές έγιναν πιο ορατές όταν ανακοινώθηκαν παιχνίδια αποκλειστικά για το μαύρο (αρχικά) "τέρας" της Microsoft (βλέπε Halo, Panzer Dragoon Orta, Far Cry Instincts, Stranger's Wrath κλπ). Ο μόνος που δεν θα μπορούσε να δει τις διαφορές, σίγουρα θα είχε 15 βαθμούς μυωπία! Άλλωστε οι developers εκτός απο την τεχνολογία αιχμής που τους παρείχε, είχαν και 64Mb στα χέρια τους (DDR @ 200MHz) για να κάνουν "παπάδες" με αυτό το μηχάνημα (βλέπε Fable).
Το "θηριώδες" ΧΒΟΧ:
Το ΧΒΟΧ λανσαρίστηκε με εξίσου ογκώδη (και άβολα) joypads (έκδοση F για fat) που έμοιαζαν με μαύρα κρουασάν. Μέχρι που έγιναν τα ανάλογα παράπονα απο χρήστες καθώς δεν είναι όλοι Γκρισίνο ή Μπαντ Σπένσερ και αντικαταστήθηκαν απο μια πιο "αδυνατισμένη" version, τα S (για slim) αφού πρώτα τα "πλάκωσε" η Microsoft στο γυμναστήριο και στην δίαιτα!
XBOX JOYPADS: Αριστερά το FAT και δεξιά το SLIM:
Πέρα από τον τεχνικό του τομέα όμως, η καινοτομία ήρθε με τον εσωτερικό 8Gb (ή 10Gb) δίσκο που περιελάμβανε. Τέρμα τα memory cards και τα επιπλέον έξοδα για δίσκο. Με το ΧΒΟΧ μπορούσε κάποιος να βάλει άπειρα saves, mp3 ή ακόμα και ένα φουλ game μέσα στον δίσκο. Ήταν αυτό που χρειαζόταν το console gaming βασικά! Έχοντας ΧΒΟΧ ξέχναγες το σβήσε-γράψε των blocks που είχαν τα MC των PS2 και GCN και απλώς πατούσες άφοβα το save. Μπορούσες επίσης να παίξεις games έχοντας την δική σου μουσική μέσα (π.χ. στο True Crime: Streets of L.A. ή στο Project Gotham Racing). Μόλις άνοιγες την κονσόλα, σε υποδέχονταν "κεραυνοί" και ένα animated περιβάλλον (το OS του βασιζόταν στα Windows NT).
Πέντε χρόνια σχεδόν μετά από την παγκόσμια πρώτη του και μετά από μια πορεία καλή (αν αναλογιστεί κάποιος τους αμέτρητους τίτλους και το "τσιμεντένιο" μάρκετινγκ της Sony), η Microsoft έβγαλε ανακοίνωση ότι σταματάει την παραγωγή του ΧΒΟΧ (καθώς ασχολιόταν ήδη με τον διάδοχό του) . Ήταν μια κίνηση που ξάφνιασε, απο τη στιγμή που η Sony συνέχιζε να λανσάρει το PS2 και μάλιστα με επιτυχία. Έτσι, η "αυτοκρατορία" του "γκρεμίστηκε" κάπως άτσαλα, άδοξα και άδικα μαζί. Είχα πραγματικά εκπλαγεί όταν άκουσα τις σχετικές ανακοινώσεις, όμως παρόλα αυτά δεν "έδιωξα" ποτέ το μαύρο "τερατάκι" και ακόμα παίζω games σ' αυτό που μου θυμίζουν τις στιγμές που έβλεπα το Halo (και όχι μόνο) και πάθαινα εξάρθρωση της κάτω γνάθου μου...από τα γραφικά που κατάφερνε.
Να 'σαι καλά ΧΒΟΧακι μου για όλα όσα μου χάρισες όλα αυτά τα χρόνια σαν gamer!!!!
Και τέλος, μερικά games "σταθμός" του μηχανήματος:
FABLE: Αποκλειστικό στο ΧΒΟΧ. προς...ζήλια των κατόχων PS2 και Gamecube...
PANZER DRAGOON ORTA: Μια πραγματική πανδαισία γραφικών και δράσης...
HALO: Το υπέρτατο για την εποχή FPS game...
FAR CRY INSTINCTS: Φάτε...μάτια ψάρια!!!
Πανος
