- Joined
- Jun 13, 2012
- Messages
- 3,017
Εγώ, ως A8 user, πήγα κατευθείαν στο κλασικό Atari joystick! Αυτό μου έδωσαν στο κατάστημα, και αυτό πήρα. Απέκτησα μάλιστα δύο από αυτά. Συνήθισα να στηρίζω όμορφα το μοχλό στο τραπέζι, και να απολαμβάνω πολύ στρωτό παιχνίδι. Από ποιότητα έμεινα πολύ ικανοποιημένος (αν και δεν ήταν κάτι τρομερό). Βλέπετε δεν ήμουν ποτέ βάναυσος με τους μοχλούς μου, αφού καταλάβαινα ότι η επιπλέον δύναμη δε μου πρόσφερε τίποτα. Δεν καταλάβαινα ποτέ τις υπερβολές. Τα χειριστήρια έφαγαν τρελή χρήση (θέλω να το πω εδώ) επειδή τα atari 8 bit (που κοιτούσαν κατευθείαν κονσόλα) δε συνήθιζαν να κάνουν χρήση του keyboard στα παιχνίδια (όπως π.χ τα spectrum's).Κατά συνέπεια το χειριστήριο ήταν βασικό συστατικό στοιχείο του configuration. Κατά τα τελευταία χρόνια, το ένα από αυτά, τα "'έπαιξε", και δεν δούλευε το πάνω.
Αν με ρώταγες, δεν ήξερα τίποτα από μοχλούς, ή καλύτερα, δεν είχα δει τίποτα άλλο πέρα από το Atari. Ένα μικρό σοκ το έπαθα όταν στο Pixel no 30 είδα το αφιέρωμα στα joysticks (ναι έχει και το competition), και εκεί κατάλαβα ότι ανθεί μια βιομηχανία με πολλές φιλοσοφίες και βάσεις. Ζήλεψα μάλιστα τους χορταστικούς μοχλούς που έμοιαζαν με χειριστήριο αεροπλάνου.
Αργότερα σαν Spectrum 128+2 user, χάρηκα το μαμα Sinclair (φαλλικό σύμβολο κατά πολλούς) ώστε να μου φύγει το απωθημένο των αεροπλάνων. Το Sinclair έσπασε ατυχώς μπροστά στα μάτια μου, όταν ο ξάδερφος μου, τσαντισμένος το ζόρισε επειδή έχασε στο Mach Day II...
Αργότερα πήγα στο Cheetah 125+ εξαιτίας της διπλής συμβατότητας. Πολύ μακρινές αποστάσεις, δε θα το έλεγες και άμεσο, αλλά εγώ έπαιζα Flyer fox και Ace of aces και "πέταγα στα ουράνια". Το πρόβλημα μου ήταν οι βεντούζες που έμεναν κολημένες στο τραπέζι.
http://turricanblog.blogspot.gr/2011/09/cheetah-125-spectrum.html
Τα Atari joysticks και το Cheetah με ακολούθησαν και στον Atari ST. Εδώ όμως τα πράγματα είχαν αλλάξει καθώς ο κομήτης KICK-OFF θα επαναπροσδιόρισε τους κανόνες του παιχνιδιού. Τότε έγιναν μόδα οι controllers ουφάδικου στιλ. Εγώ αν θυμάμαι καλά απέκτησα δύο(νομίζω) CMS. Πρώτη φορά (και εγώ ο έρημος) βίωσα την αίσθηση των microswitches, ενώ οι πολύ μικρές αποστάσεις (σε συνδυασμό με τον δυνατό μοχλό) εισήγαγαν όρους και νοοτροπία πολεμικών τεχνών στο gaming. Νομίζω ότι κάπου το έχω (το CMS) σήμερα. Αν θυμάμαι καλά, εκτοξεύτηκε τυχαία το ένα fire (με το ελατήριο) και ίσως να έμεινε στο γραφείο μου κολλημένη κάποια βεντούζα (δε θυμάμαι σίγουρα).
Αν με ρώταγες, δεν ήξερα τίποτα από μοχλούς, ή καλύτερα, δεν είχα δει τίποτα άλλο πέρα από το Atari. Ένα μικρό σοκ το έπαθα όταν στο Pixel no 30 είδα το αφιέρωμα στα joysticks (ναι έχει και το competition), και εκεί κατάλαβα ότι ανθεί μια βιομηχανία με πολλές φιλοσοφίες και βάσεις. Ζήλεψα μάλιστα τους χορταστικούς μοχλούς που έμοιαζαν με χειριστήριο αεροπλάνου.
Αργότερα σαν Spectrum 128+2 user, χάρηκα το μαμα Sinclair (φαλλικό σύμβολο κατά πολλούς) ώστε να μου φύγει το απωθημένο των αεροπλάνων. Το Sinclair έσπασε ατυχώς μπροστά στα μάτια μου, όταν ο ξάδερφος μου, τσαντισμένος το ζόρισε επειδή έχασε στο Mach Day II...
Αργότερα πήγα στο Cheetah 125+ εξαιτίας της διπλής συμβατότητας. Πολύ μακρινές αποστάσεις, δε θα το έλεγες και άμεσο, αλλά εγώ έπαιζα Flyer fox και Ace of aces και "πέταγα στα ουράνια". Το πρόβλημα μου ήταν οι βεντούζες που έμεναν κολημένες στο τραπέζι.
http://turricanblog.blogspot.gr/2011/09/cheetah-125-spectrum.html
Τα Atari joysticks και το Cheetah με ακολούθησαν και στον Atari ST. Εδώ όμως τα πράγματα είχαν αλλάξει καθώς ο κομήτης KICK-OFF θα επαναπροσδιόρισε τους κανόνες του παιχνιδιού. Τότε έγιναν μόδα οι controllers ουφάδικου στιλ. Εγώ αν θυμάμαι καλά απέκτησα δύο(νομίζω) CMS. Πρώτη φορά (και εγώ ο έρημος) βίωσα την αίσθηση των microswitches, ενώ οι πολύ μικρές αποστάσεις (σε συνδυασμό με τον δυνατό μοχλό) εισήγαγαν όρους και νοοτροπία πολεμικών τεχνών στο gaming. Νομίζω ότι κάπου το έχω (το CMS) σήμερα. Αν θυμάμαι καλά, εκτοξεύτηκε τυχαία το ένα fire (με το ελατήριο) και ίσως να έμεινε στο γραφείο μου κολλημένη κάποια βεντούζα (δε θυμάμαι σίγουρα).
