Είσαι ο Blade Hunter. Ιδιωτικός ντεντέκτιβ. Ίσως ο τελευταίος σταθμός-σωτηρία για το Λος Άντζελες. Μια πόλη, που βαδίζοντας στο έτος 2053 το μόνο που καταφέρνει είναι να βυθίζεται όλο και περισσότερο στο σκοτάδι. Μια πόλη που οι Άγγελοι την έχουν εγκαταλείψει εδώ και καιρό..
Ο ήρωας μας, ακλόνητος βράχος σε αυτό το φουτουριστικό τοπίο που καταρρέει μπροστά στο έγκλημα και την ατιμωρησία, θα αναλάβει δράση όταν η κόρη του Δημάρχου θα βρεθεί δολοφονημένη. Με σαφές εντολές να μην σταματήσει αν δεν εξιχνιαστεί το έγκλημα, η τύχη του παραδίνεται στα δικά μας χέρια για να ξετυλίξουμε το μυστήριο.
Χειρισμός
Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι κλασικό Point and Click. Η Dynamix φρόντισε ώστε να είναι αρκετά απλός και λειτουργικός, τόσο για τον αρχάριο παίχτη όσο και για τους προχωρημένους. Το 99% των λειτουργιών επιτελούνται με το ποντίκι, αφήνοντας το πληκτρολόγιο στην άκρη. Για τους λάτρεις των short-cuts βέβαια, μπορείτε να επιτελέσετε όλες τις κινήσεις και από το πληκτρολόγιο. Υπάρχουν στιγμές που θα χρειαστείτε το Joystick σας, μιας και το ROD έχει 2-3 σκηνές που χειριζόμαστε τον χαρακτήρα όπως ακριβώς σε ένα Action/Platform παιχνίδι.

Gameplay
Εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ότι κίνηση κάνει ο χαρακτήρας μας καταναλώνει χρόνο ο οποίος αφαιρείται από το συνολικό των 3 ημερών. Τόσο έχει στην διάθεση του. Θέλει προσεκτικές κινήσεις μιας και στο τέλος μπορεί να αποτύχουμε.. Ορισμένα γεγονότα ενεργοποιούνται σε συγκεκριμένες στιγμές, οπότε πρέπει να είστε τη σωστή στιγμή στο σωστό μέρος. Επίσης ο τρόπος που επιλέγουμε να μιλήσουμε στους χαρακτήρες του παιχνιδιού παίζει ρόλο μιας και θυμούνται ακριβώς πως τους συμπεριφέρθηκε ο Blade την τελευταία φορά. Ίσως δεν έπρεπε να είχατε σαπίσει στο ξύλο εκείνο το μπάρμαν…. Όλα αυτά κάνουν το ROD αρκετά δυσκολότερο αλλά και πιο ενδιαφέρον.

Το παιχνίδι *κερδίζει* επίσης έδαφος, γιατί δεν είναι γραμμικό. Μπορείτε να αναπτύξετε το σενάριο όπως ακριβώς θέλετε εσείς (μέσα σε λογικά πλαίσια) και να δείτε διαφορετικά αποτελέσματα κάθε φορά. – έχει εναλλακτικά endings, οπότε αν το τελειώσετε μια φορά, σίγουρα θα μπείτε στο τρυπάκι να το ξαναπαίξετε, έτσι ώστε να τα καταφέρετε με άλλο τρόπο αυτή τη φορά!
Graphics / Music
Στο θέμα των γραφικών/μουσικής το παιχνίδι δεν θέλει ιδιαίτερες συστάσεις. Έχοντας στο νου τους οι developers το Blade Runner έχουν δημιουργήσει ένα απίστευτα φουτουριστικό περιβάλλον. 256 χρώματα και 85 διαφορετικές τοποθεσίες, όλες ζωγραφισμένες στο χέρι. Η μουσική *συμπληρώνει* τις εικόνες βάζοντας μας στο σωστό κλίμα ανάλογα με την περίπτωση. Η έκδοση για PC θεωρείται η πιο πλήρης όσο αφορά τόσο το θέμα των γραφικών όσο και της μουσικής και είναι η πρώτη πλατφόρμα για την οποία κυκλοφόρησε το παιχνίδι. Παρόλα αυτά η έκδοση για Amiga είναι εξίσου καλοδουλεμένη και δεν θα σας απογοητέψει.

Ports
Για τις εκδόσεις στις άλλες πλατφόρμες επιφυλάσσομαι – Θα ήθελα να το δοκιμάσω σε κάποια κονσόλα,αφού είμαι σίγουρος οτι οι εκδόσεις για DOS/MAC είναι υποδιέστερες. Κακία ε ? Suck it Up Pc/Mac lovers!
- DOS (1990) – Αρχική Πλατφόρμα
- Macintosh (1990)
- Sega CD (1994)
- Amiga (1991)
- Mega CD (1993)
Τι Λέει Ο Δόκτωρ!
Eνα πολύ δυνατό adventure. Μου έχει αφήσει καλές εντυπώσεις, παρά το γεγονός οτι έχει 10 δισκέτες και οι αλλαγές καταντάνε κουραστικές, ακόμα και αν έχετε 2ο floppy στην Amiga. Τότε δεν είχα οπότε…πίκρα! Περίμενα να με αφήσει ο πατέρας μου να το περάσω στη Α2000 του, η οποία είχε σκληρό δίσκο! Όσοι το παίξετε σε PC / Consoles σίγουρα θα γλυτώσετε το μαρτύριο!
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις των adventure. Παρά τις δυσκολίες που φέρνει στον χειρισμό και στο γεγονός οτι ο χρόνος *τρέχει*, πραγματικά αξίζει!
3 Responses
Πολύ καλό review…Κάνε μια επισκευή το ίδιο review στο retrovisions που είχες κάνει πολύ παλιά.
Πρόσφατα το έπαιξα πάλι και έχασα στο τέλος από χρόνο..Αν δεν κάνω λάθος αν δεν βιαστείς στο τέλος δεν σου μένει χρόνος να ολοκληρώσεις τους γρίφους!
Εξαιρετικό adventure. Το review του στο pcmaster της εποχής με είχε ενθουσιάσει. Ενώ δεν είναι από τα πιο δύσκολα του είδους θυμάμαι ένα σημείο που πρέπει να απενεργοποιήσεις μια βόμβα που με είχε ζορίσει πολύ. Παραδόξως ενώ μου φαινόταν μεγάλο παιχνίδι, όταν έπεσε ξανά στα χέρια μου ύστερα από χρόνια το τελείωσα σε ένα απόγευμα και συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσαν να είχαν δουλέψει λίγο καλύτερα την ιστορία.
Είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Τολμώ να πω ότι την εποχή που το έπαιξα, ενώ το προχώρησα αρκετά, δεν θυμάμαι να το τελείωσα “σωστά”! Στην 1η ευκαιρία θέλω και εγώ να το ξαναπαίξω με πιο ώριμο μυαλό πλέον 🙂
To σημείο με την βόμβα το θυμάμαι και εγώ, είχε μια διαδικασία νομίζω να κόψεις σωστά τα καλώδια ή κάτι τέτοιο! Όπως επίσης και σε κάποιο άλλο σημείο, στο γυρνάει σε “beat em up” style και πρέπει να δείρεις έναν η δύο grunts.